ریخته گری یک فرآیند تولید صنعتی است که طی آن مواد مذاب (معمولاً فلزات) به داخل قالبهای مشخصی ریخته میشوند تا پس از سرد شدن و انجماد، قطعات با شکل و ابعاد مورد نظر تولید شوند. این روش یکی از قدیمیترین و اساسیترین روشهای شکل دادن به فلزات است که قدمت آن به حدود 5000 سال پیش برمیگردد.
فرآیند ریخته گری شامل چند مرحله اصلی است:
1. آمادهسازی قالب: ساخت قالب دقیق و با کیفیت از مواد مقاوم.
2. ذوب مواد: ذوب کردن فلز یا آلیاژ مورد نظر در کوره.
3. ریختن مواد مذاب: ریختن فلز مذاب به داخل قالب.
4. انجماد و سرد شدن: سرد شدن و جامد شدن فلز درون قالب.
5. خارج کردن قطعه: جدا کردن قطعه نهایی از قالب.
6. پرداخت نهایی: انجام عملیات تکمیلی روی قطعه.
روشهای مختلفی برای ریخته گری وجود دارد، از جمله:
– ریخته گری ماسهای
– ریخته گری دقیق
– ریخته گری تحت فشار (دایکست)
– ریخته گری گریز از مرکز
– ریخته گری پیوسته
ریخته گری در صنایع مختلفی کاربرد دارد، از جمله:
– خودروسازی
– ماشینسازی
– صنایع هوافضا
– تولید تجهیزات صنعتی
– ساخت قطعات پیچیده و بزرگ
مزایای ریخته گری:
– امکان تولید قطعات پیچیده و بزرگ
– قابلیت تولید انبوه
– هزینه پایین برای تولید در مقیاس بزرگ
معایب ریخته گری:
– احتمال ایجاد عیوب در قطعات
– نیاز به تجهیزات و مهارت خاص
– محدودیت در دقت ابعادی برخی روشها
ریخته گری یک فرآیند کلیدی در صنعت است که امکان تولید قطعات متنوع با اشکال پیچیده را فراهم میکند. با پیشرفت فناوری، روشهای جدید و دقیقتری برای ریخته گری ابداع شده که باعث بهبود کیفیت و کارایی این فرآیند شده است.
